Introductie

ang, lang geleden, in de middeleeuwen, hadden koningen een minstreel of bard in dienst. Het was zijn taak om – naast lof op de koning te bezingen – plechtige gebeurtenissen kunstig te omlijsten. De minstreel zong liederen, maakte muziek en poëzie en vertelde verhalen. Vaak over actuele gebeurtenissen en personen. Ze componeerden niet alleen zelf, maar brachten ook volksliederen en stukken van anderen.

Tegenwoordig hebben we een Dichter, Denker, Fotograaf, Componist, Historicus, Stripmaker, Theoloog en Kunsthistoricus des Vaderlands. Een nogal solistische invulling, als je het ons vraagt. Tijd voor een meerstemmig geluid. Tijd voor het oprichten van een Koor des Vaderlands!

Koor des Vaderlands ziet zichzelf niet de lof op de koning bezingen (al zullen we van harte bijdragen aan het opluisteren van Koningsdag), maar streeft een brede taakopvatting na met een groot maatschappelijk engagement.

Koor des Vaderlands wil iets betekenen. Op feesten en op herdenkingen. Van Dodenherdenking en Bevrijdingsdag tot Ketikoti en de Roze Westerdagen. En ook bij het Leids of Gronings Ontzet, de klimaatmars, internationale vrouwendag, de prijsuitreiking van de Annie M.G. Schmidt Prijs, de Akademiepenning, de Holocaust Memorial Day of het Gouden Kalveren Gala. Bij gebeurtenissen die ons raken, of zomaar op momenten waarop we ons verbonden voelen. Op radio en televisie, in een concertzaal of midden op de markt. We willen klank geven aan Nederland.

Hooggestemd? Wellicht, maar altijd met de voeten in de klei. Geen gezemel over night and day, God zij geloofd en geprezen of loze bonkie bonk met geile bitches. Koor des Vaderlands zingt muziek met teksten die ergens over gáán.